Nie stety nie mogę kontynułować pisania na tym blogu (ktoś mi z hejtował konto)  ale postaram się przenieść wszystkie posty i dodawać następne na tym blogu
http://violetta-new.blogspot.com/
więc kolejnego rozdziału możecie spodziewać się TU
ZAPRASZAM I MIŁEGO CZYTANIA

ROZDZIAŁ 26

LEÓN

Dziś wyjeżdżam, a moi przyjaciele oczywiście muszą robić przyjęcie  pożegnalne. Violetta się do mnie nie odzywa, bo wiem jak ją ranię, ale ta trasa może otworzyć mi drzwi do kariery. Teraz idę na imprezę. Moje myśli krążą tylko wokół Violetty.
- León!- usłyszałem gdy tylko wszedłem do Resto. Rozejrzałem się po całej knajpie i nie było tam Violi.
- Gdzie Viola?-zapytała Cami.
- Nie wiem.- odpowiedziałem i od razu posmutniałem.
Impreza trwa już od jakichś 3 godzin. Już miałem iść się czegoś napić. Gdy w drzwiach pojawiła się Viola. Wskazała, żebym poszedł za nią.
-León.-powiedziała.- Ja.
- Ciiiiiiiiii.-przyłożyłem jej palec do ust.- Ja wiem , teraz mi nie przerywaj. Nie będzie mnie przez rok, a może dłużej, więc zapomnij że kiedyś znałaś tam jakiegoś Leóna Verdasa. Dobrze?
- Jak mogłabym zapomnieć nie proś mnie o to nie zapomnę?-powiedziała i zaczęła płakać.
- Postaraj się.- powiedziałem a ona z niechęcią pokiwała głową.
Przytuliłem ją, a ona uciekła.

VIOLETTA

Jak on może mnie o coś takiego prosić na niego mogę nawet czekać tysiąc lat. Wiem, że będziemy jeszcze razem ale rozłąka tak boli. Nie będę do niego pisać, dzwonić bo to sprawi, że będzie gorzej. Usiadłam na ,,naszej'' ławce przypomniałam sobie wszystko co związane z Leónem. Każdy jego pocałunek, każdą zaśpiewaną razem piosenkę, i ten jego cudowny uśmiech. To dziwne ale nie zaczęłam płakać. Może to i lepiej, że wyjeżdża. Ja czułam, że się od siebie oddalamy wpadamy w rutynę. Może to nie była prawdziwa miłość... jeśli wróci i nadal będę czuła się przy nim najbezpieczniej na świecie i te motylki w brzuchu to będzie dobrze, a jeśli nasze uczucie się wypali. A jeśli León miał rację, że lepiej zapomnieć....

ROZDZIAŁ 25

LEÓN

 Dziś jeżdżę od rana na motorze. Co!? co się dzieję?! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!
I co to koniec? Nie zobaczę już nigdy Violetty. Nie poczuję smaku jej ust, już nigdy nie usłyszę jej cudownego głosu.

VIOLETTA

Dlaczego, dlaczego mnie to wszystko spotyka. Stoję nad jego łóżkiem. Przynajmniej to tylko złamana ręka, a teraz jest pod narkozą po poskładaniu jego zgrabnej łapki. On otwiera oczy.

LEÓN

Oooooooooooooooooo ja jednak żyję. To Violetta?

- Patrzcie jakiego pięknego aniołami zesłali.-powiedziałem patrząc na Violettę ubraną w białą sukienkę.

- O mój ukochany idiota się obudził.- powiedziała Violisia i poprawiła mi włosy.-Panie doktorze León się obudził.- zawołała lekarza.

- Wiem, wiem teraz będziesz kazała mi zrezygnować z moto-crosu.- powiedziałem.

- Pasowało by, ale ja rozumiem, że to jak by mi kazali zrezygnować ze śpiewu.- ona mnie tak rozumie.

-Kocham cię wiesz.- musiałem jej to powiedzieć.

- Ja ciebie bardziej, ale przy następnej takiej akcji koniec motorów na miesiąc.- zaczęła zachowywać się jak moja matka.

- Zrobiłem minę skwaszonego dziecka.

-Już dobrze, już dobrze jak będziesz grzeczny to kupię ci kredki.- próbowałem zaklaskać ale z ręką w gipsie to kiepsko.

( dwa miesiące później)

Wreszcie wróciłem na tor.

- Pan Verdas?-usłyszałem za plecami męski głos .

- Tak, a o co chodzi?

- Jestem menadżerem moto-crosowców, chciałem zaproponawać panu trasę motorową trwającą rok to jest mój numer telefonu?- Facet podał mi karteczkę i odszedł.

Muszę to powiedzieć Violi ja bardzo chcę jechać ale czy wytrzymam bez niej rok.

(pod wieczór)

Powiedziałem jej wszystko zgodziła się ale wiem, że teraz pewnie płacze. Znowu rozłąka no ale cuż o marzenia trzeba walczyć.

ROZDZIAŁ 24

VIOLETTA

Rano razem z Lu poszłyśmy do Studia. Gdy weszłyśmy gadając i chichocząc cały korytarz prawie zamarł. Gdy tak szłyśmy do sali muzycznej zaczepił nas León, a zanim moi przyjaciele.
- Mam być teraz zazdrosny?- spytał.
- Tak.-powiedziałam i przytuliłam się do Ludmi....

 

 ale zaraz podeszłam do Leóna i pocałowałam go w policzek.I teraz on mnie przytulił.

- I co znowu knujesz?- usłyszałam głos Maxiego.

- Maxi.-ofuknęłam go.

- Spokojnie Violu.- mówiła Lu.- On przecież jest najświętrzą osobą na świecie. Tylko, że po prostu po części wpędził w kompleksy małą dziewczynkę.

- Jaką dziewczynkę? o czym ty mówisz!- teraz to już prawie krzyczał.

- Na prawdę nie pamiętasz za cytuję ,, Jak ktoś taki jak ty może śpiewać. Jak od patrzenia na ciebie bolą oczy''-Ludmila się rozpłakała i wybiegła.

Nie wiedziałam co robić czy zostać z moimi przyjaciółmi czy pobiec za Ludmi. Nie przyjaciele wybaczą,a Lu muszę przekonać, że oni już tacy nie są. Gdy ja znalazłam wytłumaczyłam jej wszystko i wróciłyśmy do Studio. Po lekcjach nikt się do mnie nie odezwał oczywiście oprócz mojego ukochanego Leósia i nowej przyjaciółki.

LEÓN

Gdy wychodziłem ze studia zaczepił mnie Thomas.

- León ja wiem, że Violetta to tylko przykrywka.-mówił do mnie.

- Ale o co ci chodzi.- powiedziałem dość zmieszany

 - Ty jesteś taki jak ja.- Thomas ciągną to coś co powinno nazywać się rozmową.- wiem że siebie pożądamy ty i ja León bylibyśmy idealną parą.

Boże on jest gejem.

- Sory Thomas ale ty jednak nie znasz się na ludziach.-powiedziałem i odszedłem.

- Ty jeszcze będziesz błagał mnie na kolanach żebyśmy byli razem.-krzykną za mną.

Pobiegłem szybko do domu domu Violi , co chwilę odwracając się czy nie biegnie za mną ten gej. Na szczęście drzwi otworzyła mi właśnie ona.

-Co jest León?- zapytała.- Może odrobimy wczorajszy spacer i mi wszystko opowiesz.

-Lepiej nie.-powiedziałem zdyszany.

- Dobra...dobra to co się stało.

Opowiedziałem jej całą historie.

-On jest gejem?- pytała z niedowierzaniem.

- Nom.

- Muszę mu jutro wygarnąć, żeby nie zarywał do mojego najukochańszego chłopaka.

ROZDZIAŁ 23

LEÓN

Pod wieczór poszedłem po Violę. Zadzwoniłem do drzwi. Otworzył mi oczywiście Faderico.... jak nie German to on... ten kogucik.

 

- Hej León.-powiedział wesołkowo.

- Hej jest Viola?

- Tak, zawołać?

- A jak myślisz . - powiedziałem

- Violka, masz gościa.- krzyknął. A Viola pojawiła się tak szybko jak błyskawica.- Twój Romeo przyszedł.

Viola uśmiechnęła się do niego krzywo.
Wyszliśmy na spacer. Gdy nagle zobaczyliśmy płaczącą.........Ludmile!?

VIOLETTA

-Ludmila co się stało?- zapytałam i siadłam koło niej.

- Nic idźcie sobie?-powiedziała dziewczyna łkając.

- Słyszysz León.- zaczęłam go wyganiać.

- Ale ona mówiła też do ciebie.

- León już WON.-wskazałam palcem na cafejkę.- kup nam soki.

- To teraz powiedz mi co się stało.

- No bo wszyscy mają jakichś kolegów, przyjaciół, a ja. Nawet Naty mnie zostawiła.- zaczęła się tłumaczyć.

- A wiesz może dla czego?

- Nie jestem głupia wiem jak się zachowuje, ale mam powód.
- Jaki?- teraz to mnie zaciekawiła.

- Gdy byłam młodsza nie wyglądałam tak jak kiedyś?- pokazała mi kilka zdjęć.

 

 

- Chodziłam do klasy z Franceską, Camilą, Maxim. Oni się zemnie wyśmiewali, mówili że jak ktoś taki jak ja może śpiewać jeśli bolą oczy gdy się na mnie patrzy. Wtedy postanowiłam, że oczy będą ich boleć ale od mojego blasku.

Nic nie powiedziałam tylko się do niej przytuliłam.

- Masz może ochotę u mnie nocować.-zaproponowałam, a ona tylko pokiwała twierdząco głową.

Gdy znowu ją przytuliłam przyszedł León.
- Nie minęło pięć minut, a ty zjednałaś sobie Ludmile- powiedział dziwnie na nas patrząc .
- León dziś już idź?- powiedziałam.
- A co z naszym spacerem ? - trochę się zasmucił.
- Dziś nie. Dziś mam piżama party z moją nową przyjaciółką.
- Dobra...dobra.-León pogderał i poszedł.
 Razem z Ludmi najpierw pobiegłyśmy do jej domu po jakieś ciuszki. A potem już na naszą mini imprezkę.
Porobiłyśmy sobie słodziutkie focie:

 

  

ROZDZIAŁ 22

VIOLETTA

- ................................Ja...............................ja..............................ja...................................... ja nie mogę.-wreszcie wydusiła i wybiegła potykając się o suknie.
- Angie czekaj!- zdążył krzyknąć tata.
Szybko wybiegłam za nią ale już ej nie było.

( poniedziałek)

*Studio 21*

Wszędzie szukałam Angie, ale jej nigdzie nie było.

- Co się stało?- zaczepili mnie moi przyjaciele.

- Nic co powinno was obchodzić.-odpowiedziałam.

- Co to za ciasteczko?- zapytała Fran.

- Federico.- zrobiłam lekko zniesmaczoną minę.

- Skąd go znasz?- zapytała Cami.

- Mieszkam z nim.

Wszyscy wybuchnęli śmiechem, nawet León. A ja stałam i tylko patrzyłam jak oni prawie leżą na podłodze.
- Braliście coś?- zapytałam zaniepokojona.
- Nie, a dlaczego ty się nie śmiejesz?- wreszcie oprzytomniał Maxi.
Nic nie powiedziałam tylko wzruszyłam ramionami.
- To nie był żart, prawda?- ogarną się León.
Pokręciłam głową.
- Ty to masz zawsze takie szczęście?-spytała mnie Fran.
Znów wzruszyłam tylko ramionami. A Leóś zaczął się trochę złościć.
- Leóś wiesz, że jestem tylko twoja.- podeszłam do niego i pocałowałam w policzek.

LEÓN

-Hej Violu.- usłyszałem za plecami- może przedstawisz mi swoich przyjaciół.- to był ten Federico.

- To jest Fran , Cami , Maxi, a to mój chłopak León- zaczęła wyliczać Violetta.

ROZDZIAŁ 21

VIOLETTA

(Pamiętnik)

Tak się cieszę, że mam Leóna. Ale bardzo się boję, że on nie bierze mnie na poważnie tak jak ja jego. Muszę się go o to zapytać. Ale na razie cieszę się na ślub Angie i Taty. Ale martwi mnie to że będę tam sama, nie mogę tam iść z Leónem bo nie chcę, żeby tata się denerwował czy coś w tym stylu. Dzisiaj nie mam weny do pisania.

#sobota#

VIOLETTA

Dziś jest ślub taty bardzo się cieszę. Ubrałam się w złotą spódnicę i błyszczącą bluzkę:

 

Gdy schodziłam po schodach mój tata witał jakąś panią za, którą stał chłopak z grzywką postawioną przynajmniej 5 centymetrów do góry.

- Violetto chodź tutaj!- zawołał mnie tata.-To jest moja przyjaciółka z Włoch, Clara.-wskazał na kobietę mniej więcej w wieku mojego taty.- A to jest jej syn Federico... będą tutaj mieszkać aż do chwili gdy znajdą odpowiednie mieszkanie.

Nic nie powiedziałam tylko poszłam się dalej szykować.

-Violetto zaprowadź Federico do pokoju gościnnego.-powiedział tata, a ja zrobiłam zachęcający gest ręką.

-Hej jestem Fede.-powiedział chłopak.

- Wiem.- powiedziałam oschle.

- Śpiewasz?-zapytał.

- Tak, śpiewam, tańczę, gram na gitarze i na pianinie.

-A chodzisz do tego Studio.
- Tak, a teraz pozwól  że się będę szykować dalej.

FEDERCO

Viola jest śliczna, ale jakaś taka za bardzo księżniczkowata.

VIOLETTA

Jesteśmy w kościele właśnie zaczyna się przysięga.

 

 - Czy ty Angeles bierzesz sobie tego Germana za męża?- zapytał ksiądz.

Angie miała odpowiedzieć.

- Ja .............................................................................................

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------

------------------------

-----

komentujcie pliss

ROZDZIAŁ 20

LEÓN

-..................... To było gdy miałem 12 lat. W tedy zaczął padać deszcz wszedłem pod parasolkę Kaysi i jakoś tak wyszło.

- Kaysi?!- krzyknęły razem Fran i Cami.

- Kaysi ta blondynka z długimi rzęsami i błękitnymi oczami co kochało się w niej pół Buenos Aires.- zaczęła się dziwić Fran.

-Ty to zawsze masz takie wzięcie?- zapytał mnie Maxi.

- Nie moja wina że kobiety pchają się do mnie drzwiami i oknami.- powiedziałem i spojrzałem się na Violetkę. Miała minę coś w stylu WTF!?.- Dobra to kręcę?- wypadło na Viole.- Opowiedz wszystkim jaki jestem wspaniały.- na mojej twarzy zagościł uśmiech.

- To Leósiu jesteś najprzystojniejszym, najwspanialszym, najcudowniejszym chłopakiem na świecie.

- i......................................................................................- czekałem aż w końcu to powie.

- i oczywiście najskromniejszym.

- Wiemy, że za nim szalejesz ale to staje się nudne.- powiedziała ironicznie.

- O nim można mówić bez końca on jest taki cu.........-przerwały jej dziewczyny.

- Tak, tak wiemy, wiemy.

*Przed domem Violetty*

VIOLETTA

Po urodzinach León odwiózł mnie pod domu .

- Naprawdę tak myślisz?- zapytał mnie León.

- Ale o czym?- zapytałam.

- No że jestem taki wspaniały i..- zaryłam mu usta i go pocałowałam.

- Taka odpowiedź ci wystarczy.- zapytałam gdy tylko się od niego oderwałam.

-A mogła byś powturzyć bo nie do końca jestem pewien.-León już miał mnie pocałować gdy nagle usłuszałam głos taty.

- Viola, pożegnaj kolegę i do domu.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------
komentujcie plis

ROZDZIAŁ 19

*Dom Violetty*

Dziś są urodziny Fran za godzinke przychodzi po mnie León muszę się szykować. 

W końcu po wielu zmianach wyglądam tak :

 

LEÓN

Za  godzinę  mam jechać po Viole moją ,, maszyną śmierci'' jak to sobie mówi moja dziewczyna. Już wcześniej uszykowałem ciuchy i się w nie szybko przebrałem. Wyglądam słodziutko jak zwykle z resztą:

 

CAMI

No nareszcie jakaś imprezka. Nie będę się zbyt stroić Fran musi wyglądać lepiej.

MAXI

Urki Fran co się będę stroił:

 THOMAS

Mam nadzieje że na urodzinach będzie Violetta.

FRAN

W co ja się ubiorę aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

po godzinie strojenia, zmieniania itp wyglądam tak:

 

LEÓN

Do Fran przyjechaliśmy jakieś pięć minut temu. Na ogół wszyscy już byli. Później był tort wszyscy zjedli oprócz mnie ( był truskawkowy). Gdy zaczęło się ściemniać poszliśmy grać w butelkę.

-To kto zaczyna? - zapytałem.

- Solenizantka.-odpowiedzieli wszyscy chórem.

Fran zakręciła i oczywiście musiało wypaść na mnie.

- No to León... opowiedz nam o swoim pierwszym pocałunku.- powiedziała Fran.

- Muszę -odpowiedziałem.

- No León opowiedz nam o swoim pierwszym pocałunku.- Violetta próbowała zabić mnie swoim wzrokiem.

- No to tak............................................................................................................................

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------

---------------------------------

Proszę was komentujcie

ROZDZIAŁ 18

LEÓN

-Przestań, przestań.- śmiała się i równocześnie krzyczała Viola.

- Dlaczego mam przestać.- powiedziałem łobuzersko. 

Gdy już miałem pocałować Violetta zadzwonił mój telefon. To była Fran.

- Halo?-usłyszałem w telefonie głos przyjaciółki mojej ukochanej.

- Czy ty zawsze musisz dzwonić kiedy jestem zajęty ?- powiedziałem trochę zły.

- Rozumiem że Violettą.

- Nie seksowną blondynką z długimi nogami i krótką spódniczką, a co- powiedziałem ironicznie.

Spojrzałem na Viole, a ona patrzyła na mnie z miną  O CO CAMON ?

- Daj mi Viole do telefonu.- powiedziała stanowczo Fran.

- Już, już.-wymamrotałem i podałem ukochanej telefon.

VIOLETTA

Z Fran gadałam jakieś 10 min. żeby wkurzyć Leósia.

- Ty będziesz płacić rachunek za telefon.- powiedział wkurzony León.

- Wszystko dla mojego Leósia.

- Na serio?-zapytał .

- Nie.-powiedziałam i zaczęłam chichotać.- A tak na poważnie Fran zaprosiła nas na 17 urodziny jutro.

- Super, a co jej kupimy.

- Już kupiłam.- zaczęłam wyjmować biżuterie z torebki.

WIADOMOŚĆ 4

Niestety nie będzie dziś rozdziału bo była burza a jest już późno

ROZDZIAŁ 17

VIOLETTA

Nagle zrobiło mi się ciemno przed oczami poczułam, że to koniec. Ale to były te upragnione usta i dziwnie znajomy głos.

-Violu pobudka.- usłyszałam głos Leóna i poczułam jak delikatnie całuje mnie w policzek. Ja tego nie odwzajemniłam tylko szybko się podniosłam i rozejrzałam nerwowo po otoczeniu. Obok mnie siedział uśmiechnięty chodź trochę zaniepokojony moim zachowaniem León.

- To wszystko to był tylko sen, zwykły sen.- powiedziałam i opadłam na łóżko.- Jaki jest dzień?
- Wtorek, dziś masz rano próbę z Thomasem.-powiedział z lekką nutką zazdrości w głosie.
- Proszę bądź zemną dziś przez cały dzień?- zaczęłam go błagać.
- Dobrze, dobrze ale co ci się śniło?
Opowiedziałam Leónowi całą historie.
- Wow, ty to masz sny, a może po zajęciach pójdziemy do mnie do domu.- zaproponował León.
- Ok.- zgodziłam się

(po zajęciach)

 *Dom Leóna*

VIOLETTA

Gadałam trochę z Leónem aż zgłodnieliśmy. Mój ukochany poszedł do kuchni coś nam zrobić. Nie myślałam że on tak dobrze gotuje. Nagle zobaczyłam, leżący na stoliku album ze zdjęciami Leóna teraz i z dzieciństwa. Były tam na przykład takie zdięcia:

 

Nagle zaczęłam się wpatrywać w zdjęcia maślanymi oczami.

-Na co się tak patrzysz.- z myślenia wyrwał mnie głos Leóna.

- Powiem ci tylko jedno nie ładnie ci w blondzie.-powiedziałam i zaczęłam się chichotać.

LEÓN

Wyrwałem jej album z rąk i zacząłem ją łaskotać.

ROZDZIAŁ 16

VIOLETTA

León całował się z jakąś dziewczyną z chustką na głowie w za dużych dżinsowych szortach. Szybko się pocieszył nie było mnie nie całe dwa tygodnie, a on ma już inną.

 Gdy wracałam do domu zobaczyłam Fran i Cami.

-Violu, Violu gdzie ty byłaś? - dziewczyny zaczęły mnie wypytywać.

- To nie ważne?- powiedziałam i zaczęłam płakać.

- Co co się stało?- zapytała mnie Cami.

- Straciłam go już na za wsze.-zaczęłam jeszcze bardziej płakać.

- Chodzi ci o Leóna.-spytała Fran.

Nic nie powiedziałam tylko pokiwałam głową.

*Dom Violetty*

Właśnie przeglądam pamiętnik mojej mamy. Szukałam tam jakiś wpisów o złamanym sercu. Gdy nagle zobaczyłam zdjęcie mojej mamy z młodości. Była taka podobna do mnie.

 

Z tyłu zdjęcia było napisane: ,,Zawsze walcz o siebie'' .

Wiem co mam zrobić.

*Studio 21*

-,, Thomas''-krzyknęłam.

- Hej Violu i co uległaś.- powiedział Thomas znaczy Simon.
- Tak zdecydowałam się.
- Więc daj mi buziaka.-powiedział i się zaczął do mnie przybliżać.

Gdy był już centymetr od moich ust uderzyłam go w twarz. 
- I co ? Przeciesz Thomasa bym nie uderzyła więc ty kim jesteś?... Już wiem jego zły brat czyż nie?- I spojrzałam na niego , a on się trochę zmieszał.Nagle zobaczyłam że wyjmuje coś czarnego z kurtki  i przykłada mi do pleców.
- Wychodzimy mała i zamknij się jeśli coś powiesz to już po tobie.
Nie opierałam się tylko wyszłam. Gdy staliśmy już w jakimś czarnym zaułku on tylko przyłożył mi pistolet do głowy i powiedział.
-Jakieś ostatnie słowa?
- Przepraszam León.- powiedziałam i chciałam tylko ostatni raz poczuć smak jego ust.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------
Wiem jestem wredna. I  co zrobi Viola? Czy nadal będzie żyć?    
 pamiętajcie 5 komci i następny rozdział.

WIADOMOŚĆ 3

ZDECYDOWAŁAM ŻE JEŚLI NIE BĘDZIE POD KAŻDYM POSTEM OD ROZDZIAŁU 16, PIĘCIU KOMENTARZY TO NIE BĘDĘ DODAWAŁA ROZDZIAŁU.

ROZDZIAŁ 15

THOMAS

-To był mój brat bliźniak Simon który od urodzenia mnie nie na widzi.
- To ty masz brata.-spytała Violetta.
- Tak on zawsze rzucał mi kłody pod nogi.
- Ja, ja przepraszam, że tak na ciebie naskoczyłam.
- Nie masz za co, nie wiedziałaś- powiedziałem i się do niej uśmiechnąłem, a ona to odwzajemniła.- Może ulży ci jak mi opowiesz co ten palant ci zrobił.

Violetta opowiedziała mi całą historie.

VIOLETTA

-Hej Thomi.- usłyszałam jakiś damski głos.-Kto to ?

- Hej Saro- Thomas do niej podszedł i pocałował ją w policzek.- To jest moja przyjaciółka z Buenos Aires Violetta, Violetto to jest moja dziewczyna Sara- wskazał na wysoką szczupłą blondynkę.

- Przynajmniej tobie się ułożyło. - powiedziałam i od razu posmutniałam na myśl o Leónie.

- Nie wiem czemu jesteś smutna, ale jeśli chodzi o chłopaka, i go kochasz to walcz.-powiedziała Sara
Później jeszcze trochę pogadaliśmy i rozeszliśmy się w dwie przeciwne strony.

*Samolot*

#pamiętnik#

VIOLETTA

Właśnie siedzę w samolocie do Buenos Aires. O dziwo mój tata zgodził się bym wróciła po tygodniu. MUSZĘ WALCZYĆ O LEÓNA!!!

VIOLETTA

Wróciłam do domu zostawiłam walizki przebrałam się i poszłam na tor poszukać Leóna. W drodze zobaczyłam go.